Değil arabaya binmek, sokağa adım bile atmadık…
Ben çalıştım…
Kızlar Didem’leydi…
Artık bir Didem var hayatımızda… Ne şans… Kalbi yüzüne yansıyan insanlar grubundan bir Didem… Çok mutluyum yollarımız kesiştiği için…
Güzel bir gündü…
Ve özeldi de…
Birkaç hafta evvel yazdığım bu yazıdaki belgesel filmin yapımcısı Binnur Karaevli’den harika bir mail aldım bugün… Mutlu oldum, onur duydum… Dilerim sizler de bu belgeseli izleme şansı bulursunuz… Biz bayanlar için çok, çok, çok önemli bir yapıt…
Lütfen kendisinin bıraktığı hoş yorumu okuyun… Ne kadar cömert bir yürek…
*
Şimdi biraz daha çalışıp, sonra yatma vaktiiiiiii...
Hepinize iyi niyetler blog dostlarım…
::n::
:)
Posted by: aynur | Dec 06, 2009 at 16:08
:)
Posted by: aynur | Dec 04, 2009 at 03:45
dunden sonra bugünün güzel geçmesi süper! binnur hanım ise ne tatlı ne şeker... biz izleyemiyoruz ama siz izleyin bakalım...
Posted by: enhar koç | Dec 03, 2009 at 08:47
{ceyda} cok tesekkurler... evet belgesel onemli... duyurmak gerek... ve kizlarim sirindir ne yalan soyliyim... her annenin ki kendine :)
{pinarbk} ahhh pinarrrrr... beni de mahveden, icimi eriten o gulusu, o gamzeleri, o kirpikleri... o yanaklari... o gozleri... o saclari.... ve bir de yanindaki ablaaasiiiii.... :)
{fatmacim} pembe malum severiz bu evde... aslinda derinin en sevdigi renk mavi ama pembe agir basiyor hep :)
Posted by: Nilufer | Dec 03, 2009 at 07:16
Maşallah pembeler çok yakışmış:)
Posted by: Enerji ve Huzur | Dec 03, 2009 at 06:15
Ah bu Derin'in baştan çıkaran gülüşü, Selin'in hanımefendi bakışı...Evde 3 kız, ne harika, ne güzel...
Posted by: pinarbk | Dec 03, 2009 at 02:59
ne güzel telefai edilmiş kızların çok şirinler bu arada bayıldım bahsettiğin belgesele :)
Posted by: ceyda | Dec 03, 2009 at 02:26