Kimselerin uğramadığı bir park bulduk Selin'le...
Derin'i sabah 9:30'da okuma saati için kütüphaneye bıraktıktan sonra orada piknik yapıyoruz birlikte.
Resim malzemelerimizi koyduğumuz küçük bir çantamız var... Bizden başka, bir de o çanta biliyor nereye gittiğimizi...
Sabah serini, hala ıslak çimler ve kuş sesleri iyi geliyor bünyemize...
Hayatın önüme sunduğu sebeplere anlam yükleyip; bunu neden yaşadım ve acaba bundan ne öğrendim şimdi gibi fasafisoların bana pek hitap etmediğine inandığım bir döneme girdiğimi hissetmekteyim.
Bu, üzüntünün verdiği bir dönem olabilir... Gelip geçecektir belki...
Şu an pek kestiremiyorum açıkçası...
Beklemeyi bıraktım.
Planlamayı bıraktım.
Gereksiz yere, erken erken endişelenmeyi bıraktım.
Piknik dolu sabahlarda çıplak ayak yürüyoruz sık sık...
Ve suluboya yapıyoruz birlikte...
Hayat sadece bundan ibaretmiş gibi...
"ruha tercuman olmak" bu olsa gerek!
hergün mutlulugun resmini yapiyorsunuz yani... keyfiniz hic kacmasin!
Posted by: Nalan | Jul 09, 2012 at 04:55
Ne güzel.Orada olmak istedim.Benim yerime de tadını çıkarın)
Anı yaşamalı bazen=))Sevgiler...Özlemişim)
Posted by: enerji ve huzur | Jul 06, 2012 at 23:04
Ahhh bende yanınızda olup o çimlere basıp koşmayı ne kadar çok isterdim anlatamam kızım da bayağı büyümüş öperim onu çokkkk canlarım benim .
Posted by: MEVDOS | Jul 06, 2012 at 09:53
kalbimdesin
Posted by: aynur | Jul 06, 2012 at 05:10
Kıskandım ben sizi, anne kız size özel anları.
Bazen akışına bırakmalı.
Posted by: Nilhan - Küçük mucizem | Jul 06, 2012 at 04:51
Kıskandım siziiii! Ay benim prensesim de inşallah Selinim'e çeker ;) Ana kız biz de böyle sessiz sakin parklara kaçar resimler yaparız birlikte!
Posted by: noni | Jul 06, 2012 at 02:18
çok güzel çokkk:)
Posted by: aysen | Jul 06, 2012 at 02:05