Nasılsınız sevgili dostlar?
Ben iyiyim – sanırım… Bugün uykumu almış durumdayım… Çok çok erken bir saatte baygın düştüm dün gece ve bugün iyiyim…
Artık eminim… Yeryüzündeki en zor meslek; çocuk/insan yetiştirmek!!!
Ne çok sorumluluk var biz annelerin üzerinde öyle değil mi?
Ama ne kadar güzel…
Bu zorluklar biraz hafiflese, rahatlayacağım…
Eskiden (benimkiler) minicikken hep bir uyku özlemim vardı –ki ikisi de uyuyan bebelerdi aslında…
Aynaya ne zaman baksam gözümün altında o halkaları görür, ahhh biraz daha uyusam derdim… Markette, parkta kiminle konuşsam ve eğer onlarınkiler daha büyük çocuklar ise; “nasıl bu minikler biraz büyüyünce bu işler, hayat biraz daha kolaylaşıyor mu?” diye sorardım… İstisnasız ilk sorum hep bu olurdu; tanıdığım, tanımadığım herkese…
Kimseden “evet” cevabını alamadım dostlar…
En nazik cevap olarak “e, tabi bir derece ama zorlukların şekli değişiyor” dedi çoğu kişi…
Çocuk büyütmenin katagorileri, halleri, şekilleri var…
Hepsi boy, boy… Renk, renk…
Eminim ki hepimizin ki de birbirinden farklı…
Belki ben çok ağlanıyorum… Bilmem…
Ne zaman ki; buraya size uğrayamasam bilin ki; kızlarımın şoförüyüm, ahçısıyım, stylisti, kuaförü, arkadaşı, annesiyim… aklınıza ne gelirse… o işlerle meşgulüm yani…
Ama iyiyim…
Bir selam edip, mutlu bir Haziran ayı dilemek istedim sizlere…
Bu ay benim kızlar (iğne olanlar) Somerset Studio Gallery dergisinde yayınlandılar.
Bu da minik bir paylaşım olsun… Blogger ne alemde bilmiyorum ama o tarafa daha çok resim ekledim.
Burdan kızlarımı ve iğne kızlarımı seven herkese ayrıca çok teşekkürler ve sonsuz sevgiler…
Sevgiyle kalın hepiniz, e mi?…
Mutlu bir ay olsun Haziran!
xo,
Nilüfer
İçinde mektup, kuru gül, ve minik tokalar bulunan bu kitabın ilham kaynağı; gene kızlarım oldu tabii…
Önce babaları, sonra onlar benim gerçekleşen hayallerim çünkü… Bu kitap ta onların minik masalı…
xo, ~n.